اين سوره يكصد و بيست آيه دارد و چند ماه پيش از رحلت پيامبراكرم صلى الله عليه و آله نازل شده و هيچ يك از آيات آن نسخ نگشته است.
اين سوره به خاطر دعاى حضرت عيسى عليه السلام براى نزول مائدهى آسمانى كه در آيهى 114 آمده، «مائده» ناميده شده است؛ البتّه به «عهد» و «عقود» نيز نامگذارى شده، در مجموع آياتِ اين سوره نسبت به يك پيمانشكنى مهم هشدار مىدهد.
بيشترين خطاب «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»* در اين سوره است. مثلًا در سورهى بقره يازده مرتبه؛ ولى در اين سوره، شانزده مرتبه آمده است.
اين سوره شامل مسائلى از قبيل: ولايت و رهبرى، ردّ عقيده تثليث، وفاى به عهد و پيمانها، گواهى دادن به عدل، تحريم قتل، احكام خوردنىها، احكام وضو، غسل و تيمّم، سفارش به عدالت اجتماعى و احكام وصيّت، قصاص، سرقت، و . مىباشد.
چون از آخرين سورههايى است كه نازل شده، با جملهى «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» در آغاز سوره، سفارش به انجام همهى تعهّدات و پيمانها دارد.[1]
[1] قرائتى، محسن، تفسير نور( چاپ جديد)، 10جلد، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن - تهران، چاپ: اول، 1388. ص 227
سوره ,احكام منبع
درباره این سایت